วันที่ 1 มีนาคม ตอนเย็น ลูกศิษย์ลูกหาก็รวมตัวกัน นิมนต์หลวงพ่อขึ้นวัดภูพระบาทบัวคำ เพื่อถวายต้นกันฐ์หลง หรือกันฐ์ลืม ก็แล้วแต่ใครจะเรียกก็แล้วกันครับ ผมไปทีหลังเพราะรอพี่ ปณ.มารับ เพราะมีเรื่องจะคุยกันพอสมควร ไปทันกำลังไหว้พระพอดี หลังพิธีก็มีการรำแคนถวายหลวงพ่อด้วย สนุกไปอีกแบบครับ เพราะเป็นการลำแบบไม่ต้องใช้กลอง กีต้าร์ เครื่องดนตรีสมัยใหม่ใดๆเลยครับ มีแค่แคนลำเดียวเท่านั้น กับกลองโทนหรือเปล่าไม่แน่ใจ ถ้าเรียกชื่อผิดก็ขออภัยครับ ผมจำได้การลำแบบนี้มันหายไปจากภาคอีสานนานแล้ว เพราะโดนหมอลำซิ่งมาทดแทน สมัยผมเป็นเด็กเคยไปดูหมอลำกับยายเราก็ไปนอนหลับบนตักยายเพราะฟังไม่ค่อยจะรู้เรื่องไม่สนุกเหมือนดูหนัง อะไรก็ไม่รู้มีแต่แคนกับกลองใบเล็กๆ ใบหนึ่ง กับหมอลำ 2 คน ฝ่ายหญิ่งกับฝ่ายชาย ร้องแก้กัน ลำไปด้วยกระทืบพื้นไปด้วย ทุกวันนี้หาดูยากแล้วครับ
ซึ่งเงินถวายกันฐ์หลงกันลืม รวมทั้งเงินต่อยอดแล้วเป็นเงิน 63,057 บาท หลวงพ่อทำบุญด้วย 35,000 บาท (พี่ ปณ. นำไปถวายเป็นเงินจากที่ให้ร่วมบุญบูชาลูกอมยอดคงเหลือ) รวมเป็นเงินทั้งหมดบุญพระเวศฯ วัดพระพุทธบาตรบัวคำ เป็นเงิน 1,147,855 บาท(ยังไม่รวมเหรียญ หลวงพ่อแจ้งยังไม่ได้นับ "เหรียญยังบ่เอามารวม ขี่ค้านนับ")
ทำบุญวัดใหม่ปีแรก มีเงินเข้าเป็นล้านครับ ก็โมทนาสาธุกับท่านที่ร่วมบุญครั้งนี้ด้วยครับ
หลังจากถวายเสร็จก็แยกย้ายกันเดินทางกลับ ตอนจะกลับฟ้าฝนก็เริ่มตั้งเค้า เริ่มมีลมพัดแรงขึ้น คิดว่าคงตกก่อนกลับถึงวัดแน่ๆ เหมือนฟ้าฝนเป็นใจครับ หลังจากเดินทางไปถึงวัด หลวงพ่อเดินก้าวเท้าเข้ากุฏิฝนก็ลงเม็ดทันที เป็นที่อัศจรรย์ใจอย่างยิ่งครับ
รูปภาพ: Pic099.JPG
รูปภาพ: Pic095.JPG
รูปภาพ: Pic096.JPG
รูปภาพ: Pic070.JPG
รูปภาพ: Pic097.JPG
รูปภาพ: Pic100.JPG
รูปภาพ: Pic104.JPG
รูปภาพ: Pic107.JPG
รูปภาพ: Pic111.JPG
รูปภาพ: Pic112.JPG
รูปภาพ: Pic113.JPG