เทศบาล ไม่เอาน้ำไปให้ ก็ได้น้ำจากบ่อนี้แหละครับ ผสมปูน ทำแท่น พระพุทธรูป(หลวงปู่องค์ดำ)

น่าจะเป็น รูพญานาค (ห่างจากรอยพระพุทธบาท ประมาณ ๑๐๐ เมตร




  

คาถาบูชาหลวงปู่องค์ดำ

อิติปิโสภควา กาฬะวัณณะพุทธะปะติมังอะระหังสัมมา

สัมพุทโธ วิชชาจาระณะสัมปันโน สุคะโต โลกะวิทู อนุตตะโร

ปุริสะธัมมะสาระถิ สัตถาเทวะมนุสสานัง พุทโธ ภะคะวาติฯ


   ขอพุทธะบารมี พุทธานุภาพ สมเด็จพระพุทธเจ้าองค์ดำ ที่ข้าพเจ้าบูชาแล้ว จงดลบันดาลให้ข้าพเจ้าและครอบครัวของข้าพเจ้า มีอุดมมงคลอันสูงสุด จงชนะตลอด ปลอดภัยตลอด ร่ำรวยตลอด ไม่จนตลอด ปราศจากโรคภัยไข้เจ็บ ตลอดทั้งสามารถนำตน เข้าสู่ภาวะ อันสูงสุด แห่งพระนิพพานในปัจจุบันชาตินี้ด้วยเทอญ

คุณสำเริง คุณพนิดา คุณพิทูร   สัมพันธารักษ์  
ตั้งใจไว้ว่าที่ไหนบูรณะห้องน้ำจะทำบุญ
: ลักษณะนี้ลักษณะเดียวกับพระพากุละเถระ พระพากุละเถระประวัติท่านพิสดารมาก ท่านบวชเป็นพระแล้วเป็นเอตทัคคะ คือ เป็นผู้ที่มีความสามารถยอดเยี่ยมในด้านเป็นผู้ที่มีโรคน้อย ปกติแล้วพระต้องฉันเภสัชรักษาโรคอยู่เสมอ พระพากุละเถระนี่ในชีวิตแม้แต่สมอชิ้นเดียวก็ไม่เคยฉัน

ตอนที่ท่านเกิด พอเกิดมาปุ๊บตัดสายสะดือเสร็จ พี่เลี้ยงอุ้มลงไปล้างตัวที่ท่าน้ำ ปลาใหญ่มันฮุบตูมเดียวเอาไปเลย ปรากฏว่าปลาใหญ่ตัวนั้นว่ายข้ามเมืองไปอีกเมืองหนึ่งไปติดข่ายเขา พ่อค้าเขาก็เอามาขายในตลาด คนใช้เศรษฐีของเมืองนั้นเจอเข้า เลยซื้อปลาไปมันอ้วนดี พอเอาไปทำอาหาร ผ่าท้องปลาออกมา เด็กชายพากุละยังดิ้นกระแด่ว ๆ อยู่เลย ไม่เป็นอะไร บุญรักษาอยู่ได้

พอดีเหลือเกินว่าเศรษฐีนั่น เขาพยายามอย่างไรก็ไม่มีลูก พอเห็นเด็ก โอ๊ย...สวรรค์ประทานให้ ดีอกดีใจทั้งผัวทั้งเมีย อุ้มชูเลี้ยงดูมาแบบประเภทรักยิ่งกว่าแก้วตาดวงใจ เรื่องมันก็ลือออกไปสิว่า เศรษฐีนี่ได้ลูกจากท้องปลา ทางด้านโน้นได้ยิน ลูกกูนี่หว่า...(หัวเราะ)... ก็ตามไปทวง เขาก็ไม่ให้ ก็เขาได้มาเอง

เรื่องเลยไปถึงพระราชาท่านต้องมาตัดสินให้ว่า ให้อยู่ทางบ้านนี้ ๓ เดือน แล้วไปอยู่บ้านนี้ ๓ เดือน ท่านก็เลยได้ชื่อว่า พากุละ คือจากตระกูลสู่ตระกูล กลับกันไปกลับกันมาผลัดกันเลี้ยงคนละ ๓ เดือน เป็นลูก ๒ ครอบครัว

พอโตขึ้นมาหน่อยก็ได้บวช บวชเสร็จเป็นพระอรหันต์ผู้ที่เลิศในทางเป็นผู้ที่มีอาพาธน้อย คือ ป่วยน้อย พระพุทธเจ้าตรัสว่า บุรพกรรมที่ทำให้ป่วยน้อยเพราะว่า ในอดีตเคยสร้างเว็จกุฎี คือ ส้วมถวายพระ เพราะฉะนั้นพวกเรานี่ ประเภทชอบสร้างส้วมนี่ พวกเดียวกับพระพากุละ ทำให้คนอื่นหมดทุกข์ ตัวเองก็เลยทุกข์น้อยไปด้วย ก็ขนาดสมอสักชิ้นหนึ่ง ฉันเพื่อรักษาโรคยังไม่เคยเลย ความจริงมันน่าจะไม่หิวด้วยนะ

ห้องน้ำสุภาพสตรี
คุณสันติ คุณมรกต คุณนลินี   อภิลักษณ์พานิชย์    



อานิสงส์การสร้างห้องน้ำ ห้องส้วม ถวายวัด
ด้วยอานิสงส์แห่งการถวายสัพทาน สร้างเวจกุฎี (ห้องน้ำ ห้องส้วม) สามารถข้ามพุทธทันดรได้ถึง ๔๐ กัลป ปรากฎความในชาดกดังนี้

...... ดูกรภิกษุทั้งหลาย ทานของสัปบุรุษเหล่านี้ ๘ อย่าง คือ
๑. ให้ของที่สะอาด
๒. ให้ของประณีต
๓. ให้ถูกกาล
๔. ให้ของที่สมควร
๕. เลือกให้
๖. ให้เสมอ ๆ
๗. กำลังให้ยังจิตให้เลื่อมใส
๘. ครั้นให้แล้วปลื้มใจ สัปปุริสทาน


ทานทั้ง ๘ อย่างนี้ประเสริฐยิ่งนักหนา

ในกาลครั้งนั้น องค์สมเด็จพระพุทธเจ้าก็สถิตสำราญอยู่ในป่าเชตวันอันเป็นอารามของนายอนาถปิณฑิกมหาเศรษฐีอยู่ในที่ใกล้ ๆ นครสาวัตถี ในกาลครั้งนั้นมีพระยาองค์หนึ่ง ชื่อ มหานามะ เอาธูปประทีปคันธรสของหอม แล้วพาหมู่บริวารทั้งหลายเข้าไปสู่ที่เฝ้าพระสัพพัญญูเจ้า แล้วก็นั่งในที่ควรแห่งหนึ่ง จึงทูลถามพระสัพพัญญูเจ้าว่า “ภนฺเต ภควา” ข้าแต่องค์สมเด็จพระพุทธเจ้าบุคคลผู้ใดเลื่อมใสศรัทธา มาก่อสร้างสัพทานหลาย ๆ ชนิด ก็จักมีอานิสงส์อย่างใด พระเจ้าข้า “ภควา”
อันว่าองค์ สมเด็จพระศาสดาจารย์เจ้าจึงเทศนาว่า ดูกรมหาบพิตร นรชนหญิงชายทั้งหลายมีใจเลื่อมใสศรัทธามาก่อสร้างสัพทานหลาย ๆ ชนิดเป็นต้นว่า ผู้ใดได้สร้างเวจกุฏี(ห้องน้ำ ห้องส้วม) ได้อานิสงส์ถึง ๔๐ กัลป

สัพทานทั้งหลายชนิดเหล่านี้บุคคลผู้ใดมีศรัทธากล้าหาญอาจสละสมบัติออกสร้างวัตถุประสงค์ ดังแสดงมานี้ ก็มีอานิสงส์ผลบุญพูนสุขในชั่วภพนี้และชั่วภพหน้า
อานิสงส์ที่ได้ปัจจุบันนี้ คือ จะไปมาทางใดก็มีคนนับหน้าถือตาไม่ได้เป็นที่รังเกียจของบุคคลใดบุคคลหนึ่ง มีแต่ผู้อยากให้ร่วมกินร่วมอยู่ทั้งนั้น เราจะเข้าไปสู่สมาคมใด ๆ ก็ไม่ครั้นคร้ามสยดสยองเกรงกลัวต่ออำนาจผู้ใด การทำมาหากินก็สมความมุ่งมาตรปรารถนาสมประสงค์ ครั้นสิ้นบุพกรรมมนุษย์ในโลกนี้แล้ว ก็จะถือเอาตนเมื่ออุบัติขึ้นบนสวรรค์ชั้นดาวดึงสายามาตุสิตาโดยลำดับ จนถึงพรหมโลก ครั้นจุติจากพรหมโลกลงมาเกิดในมนุษย์โลก ก็ไม่ได้ไปเกิดในหิเนกุลชั่วร้าย และจักได้ไปเกิดในตระกูลท้าวพระยามหากษัตริย์ หรือตระกูลพราหมณ์ผู้มั่งคั่งมั่งมีเศรษฐีกฎุมพีแล้วก็จักได้บารมีแก่กล้า ก็จะได้บ่ายหน้าเข้าสู่เมืองแก้วนิรพาน พอจบธรรมเทศนาแห่งองค์สมเด็จพระพุทธเจ้าลง สมเด็จพระเจ้ามหานามะ ก็ได้ตั้งอยู่ในไตรสรณคมณ์สามส่วนก็ได้ถึงโสดาสกิทาคา อนาคา อรหันต์

.

11 อานิสงส์สร้างเวจกุฏี (ห้องน้ำ)

.....ใจความว่า พระศาสดาได้เสด็จประทับอยู่ในพระเชตวันมหาวิหาร แห่งกรุงสาวัตถี
มีมาณพคนหนึ่งเป็นช่างทองทำการขายทองรูปพรรณอยู่ในกรุงสาวัตถีนั้น จนมั่งมีโภค
ทรัพย์สมบัติมากอยู่มาวันหนึ่งมาณพนั้นมาคิดว่า เราค้าขายทองก็มีความเจริญรุ่งเรืองขึ้นเป็นลำดับ
ทรัพย์ที่หามาได้โดยยาก ก็ไม่อยากจะให้สูญหายไปโดยเร็ว ตริตรองหาวิธีที่จะเก็บทรัพย์ให้ได้อยู่นาน
ก็ไม่พบวิธีที่จะป้องกันความเสื่อมเสียของทรัพย์ได้ เพราะว่าทรัพย์เป็นของกลางเป็นเครื่องอาศัยของคน
ทุกคน สุดแล้วแต่ใครจะขยันหมั่นเพียรหามาได้เท่านั้น ถึงแม้จะหามาได้มากก็ดี ถ้าขาดปัญญาเป็น
เครื่องรักษาทรัพย์แล้วทรัพย์นั้นก็ไม่คงทนอยู่ได้ แม้จะอยู่ได้ตลอดไปตนเองก็มีชีวิตยืนนานที่จะบริโภค
ต่อไปไม่ได้เพราะความตายย่อมมาพรากตนให้หนีไปเสียจากทรัพย์เมื่อสิ้นชีพแล้วทรัพย์เหล่านั้น ก็ไม่
ติดตามตนไปปล่อยไว้ให้คนอื่นเขาใช้สอยอย่างสบาย เห็นมีอยู่แต่อย่างเดียวเท่านั้น ที่จะติดตามตัวไป
ในอนาคต คือฝังทรัพย์ไว้ในพุทธศาสนาเมื่อคิดเช่นนี้แล้วก็คิดดูว่าจะทำอะไร สิ่งอื่น ๆ ก็มีผู้ทำไว้หมด
แล้ว ก็เห็นแต่เวจกุฎีเท่านั้นที่ยังไม่มีใครทำเลย

เมื่อคิดเช่นนี้แล้วจึงได้สร้างขึ้นเมื่อสำเร็จแล้วยังได้สร้างโรงไฟ แลที่สำหรับอาบน้ำอีกด้วย
เมื่อเสร็จสรรพดีแล้ว ก็ทำการฉลองอย่างมโหฬารและมอบถวายแก่ ภิกษุสงฆ์
มีพระสารีบุตรและพระโมคคัลลานะเป็นประธานแล้วตั้งปฏิธานความปรารถนาว่าข้าแต่ท่านผู้
เจริญ เมื่อข้าพเจ้ายังไม่ถึงพระนิพพานตราบใด ขึ้นชื่อว่าความทุกข์อันเกิดแต่โรคต่าง ๆ อย่าได้มาแผ้ว
พานต่อข้าพเจ้าเลย อิมินาทาเนน ด้วยอำนาจผลทานนี้พระสารีบุตรก็อนุโมทนาว่า ขอให้ความ
ปรารถนาจงเป็นผลสำเร็จเถิดมาณพนั้นเป็นผู้ไม่ประมาทผลทาน ให้สมาทานศีลครั้นทำกาลกิริยาตาย
ไปแล้วไปเกิดบนสวรรค์เทวโลก มีสมบัติวิมานทอง มีเทพอัปสรเป็นยศบริวาร อยู่มาวันหนึ่งภิกษุทั้ง
หลายนั่งสนทนา ถึงมาณพผู้นั้นอยู่พระศาสดาเสด็จมาถึงในที่นั้นแล้วตรัสถามว่า ดูกรภิกษุทั้งหลายเธอ
นั่งสนทนากันด้วยเรื่องอะไร ภิกษุทั้งหลายกราบทูลให้ทรงทราบ

พระองค์ทรงแสดงธรรมเทศนา แก่ภิกษุทั้งหลายเหล่านั้นว่าดูกรภิกษุทั้งหลาย
นรชนทั้งหลายเกิดมาได้พบพระพุทธเจ้าและในขณะที่พุทธศาสนายังประดิษฐานอยู่
จะเป็นผู้เศร้าโศกในอบายภูมิ เป็นจำนวนมากมาณพที่เป็นช่างทองนี้ได้พบทั้ง
สองประการแล้วไม่เป็นผู้ประมาท ได้สร้างเวจกุฎีถวายบูชาพระรัตนตรัยด้วยศรัทธาเลื่อมใส ได้เสวย
สุขในสุคติโกลสวรรค์ และเป็นปัจจัยให้ถึงซึ่งพระนิพพาน แม้ในพระศาสนาของพระพุทธเจ้าทรงพระ
นามว่าตัณหังกร เราตถาคตก็เคยสร้างเวจกุฎี และที่สำหรับอาบแก่พระภิกษุสามเณรได้ตั้ง
สัตยธิษฐานว่า ขอให้ข้าพระองค์ได้เป็นพระพุทธเจ้า พระองค์หนึ่ง ในอนาคตกาล ด้วยผลแห่งอานิงส์
ที่ข้าพระองค์ได้สร้างเวจกุฎีให้เป็นสาธารณะทานนี้ ตถาคตครั้นทำลายขันธ์แล้วก็ไปบังเกิดสวรรค์เสวย
ทิพย์สมบัติอยู่ชั้นดุสิตครั้นจุติจากชาตินั้นแล้ว ได้ท่องเที่ยงอยู่สังสารวัฎฎ์จนบารมีเต็มเปี่ยมแล้วจึงตรัส
เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า คือตถาคตนี้เอง ก็สมดังคำปรารถนาในครากาลครั้งโน้นทุกประการ เมื่อจบ
พระธรรมเทศนาจบลงแล้วชนทั้งหลายเป็นอันมากได้ดวงตาเห็นธรรม ต่างก็รื่นเริงบันเทิงใจในเวจกุฎี
เป็นยิ่งนัก

สร้างห้องน้ำชาย ๑ ห้อง ๑๓,๘๐๐ บาท(สถานที่ พระพุทธบาทบัวคำ)
๑.คุณวิภาดา    สิทธิธราดล
๒.คุณธนฤทธิ์    ทัพซ้าย       (จังหวัด ขอนแก่น)

ขออนุโมทนาสาธุครับ

หลวงพ่อดำจากวัดโนนสว่าง(ขึ้นไปที่ พระพุทธบาทบัวคำช่วยขนหินสร้างแท่นพระพุทธรูปเหนือรอยพระพุทธบาท นอนเฝ้าแท่นพระพุทธรูป)หลวงปู่องค์ดำ คืนนี้ นั่งสมาธิทั้งคืน ครับพรุ่งนี้ เย็นจะไปถามข่าวครับว่า เจอ พญานาค เหมือนพระธุดง หรือเปล่า

วันนี้ ได้ ทำ ทางเดินจงกรม ให้หลวงพ่อดำ ก่อนกลับบ้าน

วันนี้เย็น ขึ้นไปที่ พระพุทธบาท ถามข่าวหลวงพ่อดำ ท่านเล่าให้ฟังว่า ขณะนั่งสมาธิอยู่ พญานาค โผล่ขึ้นมาตรงหน้า ฟาดหางมาเกือบโดน ต้องรีบออกจากสมาธิ

ว่างๆ จะขึ้นไปนั่งสมาธิด้วย

แท่นพระทำเสร็จแล้วครับ ขากลับ ผ่านวัดโนนแวะกราบหลวงพ่อ ท่านยืนดูวิหาร  ท่านเล่าให้ฟังว่า ไปนั่งปรกที่ วัดอูบมุงเหนือ เสียดายไปด้วยจังเลย แอ๊ดมินด้าไปก็ไม่ชวน

ท่านที่ ชอบสมาธิ และผจญภัย เชิญได้ที่ พระพุทธบาทบัวคำครับ

เช้านี้ ๑๓/๔/๕๕จะเอาต้นไม้ ขึ้นไป พระพุทธบาทบัวคำ ปลูข้างๆหลวงปู่องค์ดำ(และนำอาหารเพลไปถวายหลวงพ่อดำด้วย(หลวงพ่อสยาม) ท่าเมตตาไปเฝ้าและช่วยขนหินมาทำผนังกั้น หลวงปู่องค์ดำ เมื่อคืนนี้ ไม่รู้ว่า พญานาคจะมาหาอีกหรือเปล่า เมื่อวาน หลวงพ่อเจริญ ท่านบอกว่า จะทำบั้งไฟ ไปจุด เสียงทายที่ พระพุทธบาทบัวคำ และสงน้ำรอยพระพุทธบาทด้วย ให้สงกรานต์ ผ่านพ้นไปก่อนหลวงพ่อท่านพูดให้ฟังตอนเย็น เมื่อวาน นี้

ถ่ายที่พระพุทธบาทบัวคำ