เซียงงั่ง หรือ งั่ง เทวดา วัดโนนสว่าง
ตอนที่ ๔
เรื่อง อัศจรรย์..พระงั่งลองพิมพ์..ก็มีฤทธิ์
เสร็จสิ้นขั้นตอนการแกะแบบพระงั่งโดยสมบูรณ์แล้ว..ก็ถึงขั้นตอนการหล่อตัวอย่างพระงั่งออกมาดูเพื่อให้ลูกค้าได้ตรวจดูความเรียบร้อยก่อนจะหล่อด้วยโลหะจริง
ซึ่งคุณเด็กใหม่ก็ได้ให้ปรับแต่งรายละเอียดอีกหลายจุด เช่น ให้ช่างปรับย่อขนาดองค์พระงั่งลงอีกเพราะดูใหญ่เกินไป..ให้ตัดพระคาถาที่ลงด้านหลังองค์พระงั่งใหม่ เป็นต้น นอกจากนี้ช่างก็ยังได้ปรับแต่งรายละเอียดที่ดูไม่เรียบร้อยให้อีกหลายจุด ซึ่งช่างบอกว่าเขาก็เป็นลูกศิษย์หลวงพ่อเจริญเหมือนกันทำทั้งทีก็ต้องให้ออกมาดีๆ..ถ้าไม่ดีไม่ทำดีกว่า
ทีนี้มาถึงช่วงปราฎิหารย์ของพระงั่งที่ได้แสดงให้ประจักษ์อีกครั้งครับ เรื่องมีว่า..เมื่อคุณเด็กใหม่กลับจากดูงานที่โรงหล่อพระ..ได้พกพระงั่งองค์ตัวอย่างติดตัวมาด้วยโดยวันนั้นได้ขึ้นรถเมล์สายเพชรเกษม..คุณเด็กใหม่เล่าว่าเป็นเรื่องปกติที่เวลาผมไปไหนมาไหนจะใช้บริการ ขสมก.เป็นประจำเพราะสะดวกดี
ขณะที่กำลังนั่งเพลินๆ รถเมล์ได้ลดความเร็วลงเพื่อจะจอดป้ายหน้า..ทันใดนั้นก็มีผู้หญิงสาวสวยคนหนึ่งเดินเข้ามาหาแล้วยื่นกระดาษแผ่นเล็กๆมาให้ก่อนเดินลงรถเมล์ที่กำลังจอดเทียบป้าย คุณเด็กใหม่เล่าให้ผมฟังด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นดีใจว่า..
"ครั้งแรกที่หญิงสาวคนนั้นยื่นกระดาษมาให้ก็ตกใจเพราะเป็นครั้งแรกในชีวิต(วัยหนุ่ม)ที่มีผู้หญิงเดินเข้ามาหาครับพี่.." พอได้สติก็แกะกระดาษแผ่นนั้นออกดู..พระเจ้าช่วยกล้วยทอด..เบอร์โทรศัพท์ครับ.!!
"ผู้หญิงเขียนเบอร์โทรศัพท์ให้ผม...อึ้ง..งง..ครับพี่..ผมรู้ว่าผมไม่ใช่คนหล่อ..ผมเป็นคนอีสาน..เข้ามาทำงานในเมืองหลวง(ไม่รู้มันเกี่ยวอะไร..ณ.เดชก็คนอีสานนะครับคุณเด็กใหม่..ผมคิดในใจแต่ไม่ได้พูดออกไป) และก็ไม่เคยมีใครเอาเบอร์โทรศัพท์มายื่นให้ผมเลยแม้แต่ครั้งเดียวในชีวิต(ฟังดูเหมือนศาลาคนเศร้าเลยน้องเอ้ย..ผมคิด)..แล้วพี่คิดไหมว่ามันเกิดขึ้นได้เพราะอะไร..วันนั้นผมพกพระงั่ง(ตัวอย่าง)ไปด้วย"
พอพูดถึงตรงนี้ทั้งผมทั้งคุณเด็กใหม่ต่างพากันยิ้ม "พี่คิดเหมือนผมไหม.." ผมตอบไปว่าไม่ต้องคิดหรอก..ใช่เลย.!! พระงั่งที่พกติดตัวไปด้วยในวันนั้นท่านได้แสดงฤทธิ์ให้เห็นอีกครั้งหนึ่งแล้วครับ
รูปต้นแบบหุ่นพระงั่งที่แกะตามเสียงที่บอก และนำมาหล่อออกมาเป็นพระตัวอย่าง
แต่ด้านหลังได้ลงพระคาถาไว้ด้วยซึ่งคุณเด็กใหม่พกติดตัวไปในวันเกิดเหตุ
